Í röðinni - sönn gamansaga.

Það var einhverju sinni sl. haust að ég var staddur í [Nettó] Hrísalundi í stórinnkaupum. Í slík innkaup nota ég oft 60 lítra bakpoka. Hann er mikið umhverfisvænni kostur til innkaupa en plastpokarnir - sem ég viðurkenni að ég notast einnig við- og heldur hentugri til burðar. Á meðan jörð er auð nota ég oft hjólið sem ferðamáta - og þá er bakpokinn eiginlega eini möguleikinn til vöruflutninga.  Í þetta skiptið var ég einmitt hjólandi- og nennti ekki að spenna hjálminn af inni í versluninni.  Það er ekki sama hvernig hinum ýmsu matvörum er raðað í bakpoka- þ.a. úr verður stundum tímafrekt púsluspil- sem ekki er vel séð í kassaröð. Á eftir mér var nefnilega maður sem talaði í síma og var greinilega að flýta sér. M.a. heyrði ég "...það er einhver helvítis hjólatúristi á undan mér að reyna að troða einhverjum dósum í bakpoka!" Eftir að hafa raðað í pokan bað ég umsvifalaust um einn Vikudag á íslensku- og var bara þó nokkuð skemmt yfir skömmustusvip- og andlitsroða mannsins.