Gagnsemi opinna svæða

Í flestöllum byggðalögum má finna óbyggð svæði eða græn svæði.  Stundum hafa þau verið ræktuð upp og byggðir upp litlir óformlegir skrúðgarðar en einnig getur verið um að ræða ónotuð svæði, stundum í órækt  eða þau ræktuð upp og slegin og hirt en annars látin afskiptalaus. Stundum eru þarna nokkrar trjáplöntur. Til eru þeir skipulags og byggingafrömuðir sem mega helst ekki sjá svona svæði í friði- þar verði sko umsvifalaust að byggja!  Þarna er þétting byggðar ákveðið lykilorð og er það vel skiljanlegt sjónarmið. En opin og óbyggð svæði eru svo sannarlega ekki alveg til ógagns. Fyrir utan að oft notast þau sem leikvangur fyrir börn eða aðra sem gaman hafa að leik, boltaleiki og annað slíkt og skapa ákveðið "andrými" innan þéttbýlisins þá er eitt ótvírætt notagildi á svona svæðum að vetrarlagi. Þangað er nefnilega alveg upplagt að moka snjó af götum- sem annars yrði að geyma á gangstéttum eða bílastæðum .

 

Athugasemdir

[Arnór Kárason (IP-tala skráð) 8.2.2012 kl. 21:12]

Einnig eru til rannsóknir sem benda til þess að græn svæði í hverfum leiði til minni tíðni geðrænna kvilla í þessum hverfum.

Þannig að ef maður horfir á dæmið frá því sjónarhorni þá er samfélagslegur ágóði af því að hafa græn svæði, allt frá andlegri líðan og til þess að næsta nágrenni teppist ekki af snjó.

[Arnór Bliki Hallmundsson, 8.2.2012 kl. 23:14]

Já mikið rétt, nafni. Græn svæði gera í raun ótrúlega mikið fyrir íbúa og þáttur þeirra í stemningu byggðalaga sennilega seint vanmetinn. Og hvað þéttingu byggðar varðar- þá verður borg eða bær tæplega of dreifbýl þó við og við séu bleðlar á stærð við fáeinar húsalóðir ónýttir. (Eða kannski réttara sagt NÝTTIR sem græn og óráðstöfuð svæði.)