Aldrei má ekki neitt :)

Þetta hljóta að teljast slæm tíðindi fyrir unnendur pylsa, bjúgna, skinku, beikons að ég tali nú ekki soðinna kjötfarsbolla með káli og kartöflum- löðrandi í smjöri. Þess má geta að allt þetta og sérstaklega það síðast nefnda er í miklu uppáhaldi hjá mér. Að hætta að éta saltað, reykt og feitt kjöt (að ég tali nú ekki um, ef mér yrði gert að hætta kaffidrykkju) jafnast fyrir mér á við það að hætta að anda inn súrefni . Grænmeti og ávextir eru að sjálfsögðu einnig bragðgóður valkostur og vissulega mikið hollari og æskilegri- enda étur maður slíkt einnig í talsverðu mæli. Og fátt toppar soðna ýsu með kartöflum. Ég aðhyllist nefnilega þá kenningu, að fjölbreytni sé lang best í fæðuvali; mataræði kattarins í Bakkabræðrasögunum hef ég helst tileinkað mér.  Ég tel að bjúgu, kjötfars eða pylsur einu sinni, tvisvar í viku geti ekki verið svo stórhættuleg- nú og ef svo er- þá er það "risk that I am ready to take" (svo maður sletti).  

Kjötframleiðendur fokvondir